خواص كرفس

كرفس گیاهی است علفی، به ارتفاع 20 تا  60 سانتی متر كه ساقه ای منشعب دارد . برگ  های آن شفابخش و ضخیم و گلهای آن كوچك و به رنگ سفید یا سفید مایل به سبز است . قسمت مورد استفاده این سبزی قسمتهای مختلف آن به ویژه ریشه و برگ آن است .
در بسیاری از مناطق ایران از جمله در سیستان ، خوی و بند عباس می روید.
رسول خدا فرمود : به خوردن كرفس عادت كنید ، زیرا این سبزی خوراك پیامبران بوده ا ست .

كرفس مواد مضر را دفع می كند

كرفس كلیه و مثانه را تمیز می كند . از تولید سنگ كلیه و مثانه جلوگیری می كند و ملین است .
دانشمندان بر این عقیده اند كه كرفس بهترین ماده غذایی است برای عفونت مجاری ادرار و اسید اوریك بالا از طریق تمیز كردن كلیه و مجاری ادرار.
ترپین ماده معطر كرفس كه مانع ماندن سنگ كلیه در مجاری ادرار و یا آلودگی میكروبی و درد می شود .
علاوه بر آن پتاسیم در غده و تنه آن جریان ادرار را تحریك و كلیه و مثانه را تمیز می كند. بیش ازهمه برای بیماران نقرسی مفید است .زیرا در خون این افراد اسید اوریك با غلظت بالا غالباً دیده می شود . روغن اتری كه در كرفس وجود دارد باعث گشاد شدن مجاری كلیه می شود بطوریكه اسید اوریك بهتر دفع میگردد. آلودگی میكربی ضعیف درروده نیز در اثر ترپین از بین می رود . كرفس باعث تحریك شدیدتر روده شده و سایر ناراحتی هایی از این قبیل دراثر خوردن كرفس بهبود می یابند .

كرفس بوی بد دهان را ازبین می برد

تجربه  نشان داده است كه یك وعده غذا ی كرفس دار بوی بد دهان را از بین می برد. احتمالاً موادی كه در معده تولید می شوند با مواد معطر كرفس تركیب شده و از بوی بد دهان جلوگیری می كند. كسانی كه از بوی بد دهان رنج می برند  باید هرروز مقداری كرفس میل كنند، در صورتی كه نتیجه ای نداد بایستی به پزشك مراجعه كرد . از قدیم گفته اند كه كرفس باعث شادی و شادابی می شود.
علم امروز تا كنون نتوانسته است این مسئله را روشن كند. بعضی از مردان اظهار می كنند كه كرفس باعث تقویت نیروی جنسی آنان شده است ولی این اظهار تا كنون از طریق علمی ثابت نشده است . البته ویتامینB6 و اسید پانتوتنیك اثر روانی دارد و مواد معدنی منیزیم و كلسیم به ما هیچه ها نیرو می دهند و در راحت شدن ورلكس كمك می كنند .

عصاره كرفس به عنوان ملین

برای اینكه به روده های خسته و پیر كمك شود ، توصیه می شود كه هر روز یك لیوان عصاره كرفس مصرف شود . از این طریق روده  به روش طبیعی تخلیه می شود .
( برگها را همیشه مصرف كنید )

نسخه : یك پرس كرفس

بوته یك كرفس را تمیز كرده و در آب زیادی آنرا بجوشانید . پوست خارجی آن را بگیرید . بوته را بصورت صفحات نازك ببرید . وسط آنها را با یك چنگال جدا كرده درآرد و تخم مرغ  و فلفل آنها را آغشته كنید و در روغن داغ دو طرف آنها را كمی سرخ كنید با سالاد كاهو یا سالاد فصل میل كنید.
محققین آمریكایی ثابت كرده اند كه كرفس جزء ده ماده غذایی است كه می تواند با سرطان مبارزه كند.
از دیگر خواص كرفس می توان به موارد زیر اشاره كرد:تقویت كننده معده
تقویت كننده اعصاب
آب كرفس خام در مان خوبی برای گرفتگی صداست .
خوردن كرفس حافظه را زیاد و قلب را پاك می كند و دیوانگی ، جذام و پیسی را برطرف می كند.
كرفس به علت دارا بودن فسفر زیاد ، در ازدیاد هوش مؤثر است .
كرفس در افزایش شیر مادر مؤثر است .

پیشگیری از سرطان خون با کرفس و جعفری

دانشمندان هلندی می ‌گویند؛ مصرف مواد غذایی و سبزیجاتی مانند کرفس و جعفری که حاوی فلاونووئید آپی ‌ژنین هستند به پیشگیری از بروز سرطان خون کمک می ‌کند.

به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، مایکل پپلنبوش پژوهشگر دانشگاه گرونینگن در هلند گفت: آزمایشات نشان داد؛ آپی ‌ژنین که به طور معمول در میوه‌ ها و سبزیجات یافت می ‌شود، توانست رشد دو نوع سلول بیمار در سرطان خون را تا 50 درصد متوقف کرده و شانس نجات آن ها را افزایش دهد.
وی خاطرنشان کرد: این یافته‌ ها تایید می ‌کند که آپی ‌ژنین می ‌تواند در پیشگیری از سرطان خون موثر باشد.

اما این محقق هلندی از سوی دیگر هشدار داد که این ماده درعین حال خاصیت مقاومت در برابر شیمی درمانی را دارد و بنابراین برای بیمارانی که در حال حاضر به این سرطان مبتلا هستند و تحت درمان قرار دارند، توصیه نمی ‌شود. چون آپی ‌ژنین با روش های استاندارد درمانی سرطان خون تداخل پیدا می‌ کند.

پپلنبوش با انتشار مقاله خود در مجله علمی "بیماری و مرگ سلولی" متذکر شد: آپی‌ ژنین می ‌تواند یک ماده پیش گیرنده ی مفید برای سرطان خون باشد اما نباید همزمان با شیمی درمانی مصرف شود چون با اثرات مثبت درمان تداخل پیدا می ‌کند.

فلاونوئیدها ترکیباتی با خواص آنتی اکسیدانی هستند که از سلول ‌ها در برابر آسیب‌ های ناشی از مولکول ‌های اکسیژن محافظت می ‌کنند.

در مطالعات قبلی نیز نشان داده شد که آپی ‌ژنین موجود در کرفس، جعفری، سُس گوجه و سایر سبزیجات خوراکی می‌ تواند خواص مفیدی در پیشگیری از سرطان تخمدان داشته باشد.

ارزش غذایی کدو حلوایی و تخم کدو

تاریخچه

کدو اولین بار در مکزیک در حدود 1400 سال قبل از میلاد مسیح کاشته شد و یکی از گیاهان جالیزی به شمار می آمد. ذرت و لوبیا در آن زمان توسط مردمان آمریکای لاتین کاشته می شد و به عنوان غذای اصلی مورد استفاده قرار می گرفت. با گذشت زمان و پیشرفت علم کشاورزی و با استفاده از ژنتیک، بذر کدو اصلاح گردید. سپس بذر اصلاح شده در تولید انبوه مورد بهره برداری قرار گرفت.
کدو یکی از محصولات جالیزی است که برای افراد خام خوار جزء منابع اصلی غذا محسوب می شود.
مردمان مایا( maya ) از کدو و تخم کدو برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می کردند؛ به خصوص در تهیه غذاهای مختلف از آن بهره می گرفتند. پس از گذشت چندین قرن برای اولین بار در سال 1492 میلادی کریستف کلمب در سفرنامه خود از کاشت کدو به صورت جالیزی گزارش نمود. سپس 27 سال بعد کاسپرد اسپینوز در سفرنامه به پاناما از کاشت کدو در آن کشور گزارش نمود و آن را هندوانه ایندوها نام برد که بسیار خوشمزه بوده و از آن در درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می کرده اند. بذر کدو توسط او به اروپا آورده شد و کاشت این گیاه جالیزی برای اولین بار در اروپا آغاز شد. بذر کدو را در اوایل خرداد ماه می کارند و سپس در شهریورماه برداشت می کنند. میانگین وزن هر کدو 8 کیلوگرم است که به طور متوسط هر کدو حاوی 150-200 گرم تخم کدو می باشد.

مواد مغذی کدو

كدو حلوایی دارای مقدار كمی كالری است ( 20 كالری انرژی در 100 گرم ) و مصرف آن در غذا برای كسانی كه وزن خود را كنترل می كنند، مناسب است.
همچنین منبع غنی پتاسیم است و برای افراد دچار فشار خون مفید می باشد، ولی برای افراد دچار ناراحتی كلیوی مناسب نمی باشد. جذب آهن و منیزیوم آن نیز خوب است.
كدو حلوایی منبع غنی بتاكاروتن است و رنگ نارنجی آن به دلیل وجود همین تركیب است. بتاكاروتن پیش ساز ویتامینA و یك آنتی اكسیدان مهم در بدن می باشد كه بدن را از حمله رادیكال های آزاد و اثر تخریبی آنها حفظ می كند.
کدو دارای فیبر غذایی نیز می باشد؛ از فیبر موجود در مواد غذایی می توان در درمان بسیاری از بیماری ها مخصوصاً افزایش وزن ( چاقی )، یبوست، افزایش چربی خون، و دیابت استفاده نمود.WHO* ( سازمان بهداشت جهانی ) توصیه می کند هر فرد در روز به 30 گرم فیبر نیاز دارد که می تواند فیبر موردنیاز خود را از حبوبات، سبزیجات، انجیر، خرمای خشک،
 نان های سبوس دار   و به خصوص کدو تأمین نماید.

مواد مغذی تخم کدو

از 5/2 کیلوگرم تخم کدو خشک شده می توان یک لیتر روغن استخراج نمود. از تخم کدو به روش فشردن ( پرس سرد ) روغن استخراج می شود. با استفاده از این روش کیفیت روغن یا به عبارتی خواص درمانی آن حفظ می گردد.
اسیدهای چرب اشباع نشده امگا-6 (ω6) و امگا-9 (ω9)در بدن انسان به پروستاگلاندین ها (prostaglandin) و سپس به هورمون ترمبوکزان ( thromboxan ) تبدیل می گردد. این هورمون از یک طرف باعث افزایش
کلسترول خوب (HDL)  شده و از طرف دیگر از رسوب چربی در سرخرگ ها و ایجاد پلاکت جلوگیری می کند. به عبارتی می توان گفت که امگا- 6 و امگا-9 از انسداد عروق و رسوب چربی در شریان ( سکته قلبی ) جلوگیری می کنند. در ضمن تخم کدو حاوی فیبر و املاح، و سرشار از ویتامین های محلول در چربی ( ویتامین هایA,D,E ) می باشد.هر100 میلی لیتر روغن تخم کدو حاوی 50 میلی لیتر ویتامین است.
ویتامین های E ( توکوفرول ) و A ( رتینول ) از یک طرف آنتی اکسیدان هستند که جلوی عمل رادیکال های آزاد را می گیرند و از طرف دیگر از ایجاد پلاکت یا گرفتگی رگ ها، که می تواند از رسوب چربی در شریان به وجود آید، جلوگیری می کنند. محققان علم تغذیه گزارش کرده اند، ویتامین هایA وE جزء ویتامین های پیشگیری کننده از سرطان به خصوص سرطان پروستات هستند. تخم کدو سرشار از پتاسیم، کلسیم ، فسفر ، منیزیوم ، روی و سلنیوم می باشد. هرکدام از این ترکیبات نقش اساسی در جلوگیری از بیماری های قلبی و عروقی، کاهش فشار خون بالا، بیماری های عفونی روده ای و عفونت های مثانه دارند.تخم کدو حاوی فیتواسترول ها و سیتواسترول ها هستند. این ترکیبات از یک طرف از رسوب چربی در سرخرگ جلوگیری می کنند و از سوی دیگر خاصیت ضد سرطانی دارند.

خواص درمانی کدو

- از کدو در درمان بیماری های روده ای مخصوصاً از بین بردن کرم و انگل های روده ای استفاده می شود.
- از کدو می توان به عنوان مسهل در درمان بیماری یبوست و بواسیر بهره گرفت.
- در درمان عفونت های مثانه ای نیز می توان از کدو استفاده نمود.

خواص درمانی تخم کدو

- از مخلوط تخم کدو به میزان 2 تا 3 قاشق غذاخوری با ماست در پیشگیری از رسوب چربی در سرخرگ ها و انسداد عروق می توان استفاده کرد.
- با استفاده از تخم کدو در تهیه نان های تیره ( نان های سبوس دار ) از پروستات در مردان و عفونت های مثانه ای در زنان جلوگیری می شود.
- تخم کدو از سرطان روده بزرگ و سرطان پروستات جلوگیری می نماید.

روش های استفاده از کدو و تخم کدو

از کدو می توان در تهیه سوپ و خورش استفاده نمود. می توان آن را به عنوان ته دیگ در ته پلو استفاده کرد. می توانید آن را چند قطعه کرده و با پوست آب پز کنید ( حفظ بهتر خواص آن ) و در صورت تمایل آن را با مقدار کمی شکر میل کنید که بسیار لذیذ است.همچنین کدو در تهیه نان های حجیم نیز استفاده می شود. در بسیاری از کشورهای اروپایی از کدو در تهیه نان استفاده می کنند.
تخم کدو را می توان در تولید نان سبوس دار مصرف کرد. در ضمن می توان از آن در تهیه شیرینی رژیمی استفاده نمود. روغن تخم کدو را می توان به عنوان روغن سالاد مصرف کرد.
بزرگ ترین کشور تولید کننده روغن تخم کدو، چین و کشورهای اروپای شرقی هستند. از نظر قیمت، روغن تخم کدو در مقایسه با روغن های گیاهی ارزان تر است.
*WorldHealthOrganization
منبع : دنیای تغذیه

کدو حلوايي، کدويي پُر خاصيت

از دوران مدرسه آموخته‌ايم، كدوها در ميان صيفي‌جات جاي دارند. آنها به دو دسته كدوهاي تابستاني و زمستاني تقسيم مي‌شوند.
نوع تابستاني آن، همان "كدو سبز" است كه پوست صاف و نرمي ‌دارد و اغلب ايراني‌ها از آن خورش تهيه كرده و يا در كنار مرغ آن را ميل مي‌كنند و البته كوكوي خوشمزه‌اش را براي شام مي‌پزند. به علاوه، هنگام كاهش وزن و کاهش قند خون، به عضو ثابت برنامه غذايي ما تبديل مي‌شود.
اما منظور از نوع زمستاني، "كدو تنبل" يا "کدو حلوايي" است. به نظر مي‌رسد به دليل جثه بزرگش، به آن لقب تنبل داده‌اند و به دليل تهيه دسرهاي شيرين با آن در فصل زمستان، به كدو حلوايي معروف است. ما نيز مي‌خواهيم درباره ارزش غذايي مورد آخر برايتان بگوييم.

انواع کدو حلوايي

كدو تنبل‌هاي كشور ما دو نوع‌اند: نوع اول كاملاً گرد هستند و نوع دوم، سر باريك و انتهاي پهني دارند و شكل‌شان نامتقارن است. شايد باور نكنيد كه نوع دوم از نظر داشتن ميزان بتاكاروتن (پيش ساز ويتامين A) ارجحيت دارد، به طوري كه تحقيقات نشان داده است بتاكاروتن موجود در نوع دوم چهار برابر بيشتر است. علاوه بر اين، كدو حلوايي نوع دوم، پتاسيم بالايي دارد و خوردن آن براي كساني كه از فشار خون بالا رنج مي‌برند، مفيد است. ويتامين C کدو حلوايي نيز در مقايسه با ساير كدوها بيشتر است، البته با پختن آن در حرارت‌ بالا و حتي سرخ كردن، ديگر اثري از اين ويتامين باقي نخواهد ماند، مگر اينكه آن را در ظرفي در بسته بخارپز كنيد كه در اين صورت ميزان از بين رفتن اين ويتامين کم خواهد شد.

سرشار از آنتي‌اکسيدان

مصرف روزانه تمامي سبزي‌هاي سبز و زرد مثل هويج و كدو حلوايي ، به همه گروه‌هاي سني توصيه مي‌شود، زيرا بررسي‌ها نشان داده‌اند، مصرف مرتب اين سبزي ها، احتمال ابتلا به سرطان پروستات را در افراد بالاي 60 سال به ميزان قابل‌ملاحظه‌اي كاهش مي‌دهد و اين موضوع به خاطر وجود كاروتنوييد‌هاي فراواني (مثل بتاروتن) است كه در اين سبزي ها وجود دارد.
به علاوه نتايج مطالعات حاكي از آن است كه سالمنداني كه ميزان بتا‌كاروتن خون‌شان پايين است، بيشتر احتمال دارد به مشكلات چشمي‌ مانند آب مرواريد دچار شوند و ديده شده با افزودن اين سبزي به برنامه‌غذايي‌شان، احتمال ابتلا به اين بيماري در سال‌هاي بعدي زندگي به حداقل مي‌رسد. بنابراين چه بهتر كه اين سبزي را از همين حالا در سوپ و يا خورش خود اضافه كنيد.
حتي اين سبزي براي كساني كه به سرماخوردگي و آنفلوآنزا دچارند نيز مفيد است، به خصوص در فصول سرد كه اين بيماري شيوع بيشتري دارد، زيرا منبع مناسب ويتامين C، E و بتاكاروتن است که همه آنها خاصيت آنتي‌اكسيداني دارند و از بروز سرماخوردگي و آنفلوآنزا جلوگيري مي‌كنند.
همچنين به علت داشتن اين آنتي‌اكسيدان‌ها، از تخريب ديواره عروق كه در اثر تجمع LDL (کلسترول بد) شكل مي‌گيرد ، جلوگيري مي کند و در نتيجه احتمال ابتلا به بيماري‌هاي قلبي را كم مي نمايد.

راهنماي خريد،نگهداري و پخت

هنگام خريد، بايد كدوهاي سالم و بدون لك را جدا كنيد. از خريد كدوهايي كه با كمي‌ فشار دادن، نشانه‌هاي لهيدگي احساس مي‌کنيد، بپرهيزيد.
اين سبزي را قبل از بريدن مي توانيد در جايي خنك (بيرون از يخچال) بگذاريد، اما به محض برش دادن، بدون برداشتن تخمه‌هاي کدو، بايد آن را داخل كيسه‌اي پلاستيكي در يخچال قرار دهيد.
اين كدو را مي‌توانيد آب‌پز، بخارپز يا كباب كنيد و به كمك مغزها و عسل دسرهايي خوشمزه از آن تهيه کنيد. اگر كدو حلوايي كه خريده‌ايد، بيش از مصرف هفتگي‌تان است، توصيه مي‌شود آن را بخارپز كرده و در بسته‌بندي هايي كوچك، در فريزر ذخيره كنيد. البته سعي كنيد تا مدت يك ماه آن را ميل كنيد و بيش از اين در فريزر هم نگذاريد.
شما مي‌توانيد با مخلوط كردن اين سبزي با انواع سبزيجات از جمله كرفس و جوانه گندم تازه، غذايي مفيد براي كساني كه فشار خون بالايي دارند، تهيه كنيد، زيرا هر سه اين سبزي ها، تنظيم‌كننده فشار خون هستند.
به علاوه، مصرف توام كدو حلوايي با سبزي‌هايي مانند كلم برگ قرمز، قارچ و گوجه‌فرنگي به دليل خاصيت كاهندگي چربي خون و دارا بودن آنتي‌اكسيدان فراوان، براي كساني كه سابقه بيماري قلبي دارند، توصيه مي‌شود كه مي‌توانيد آنها را با هم، در سوپ و يا كنار ماهي و مرغ بخارپز يا كباب شده ميل كنيد.

خواص دارويي کدوحلوايي

به غير از استفاده‌هاي خوراکي از کدوحلوايي يا تخمه آن، اجزاي مختلف اين سبزي، خواص دارويي گوناگوني نيز دارند؛ مثلا از گل کدو براي تهيه مرهم زخم استفاده مي‌شود.
روغن تخم کدو حلوايي از قديم گفته مي‌شود اثرات مفيدي روي مشکلات پروستات دارد. مطالعات جديد هم تا حدودي اين نظريه را تاييد کرده‌اند و حتي يک دارو براي درمان بزرگي خوش‌خيم پروستات، با استفاده از عصاره تخم کدو به بازار معرفي شده است. روغن تخم کدو حلوايي، اسيدهاي چرب مفيدي دارد که باعث سلامت عروق و اعصاب مي‌شود. اين اسيدهاي چرب ضروري، در بافت‌هاي بدن هم کاربرد دارند.
به غير از درمان بزرگي خوش‌خيم پروستات (که تقريبا اثرات آن ثابت شده است)، استفاده‌هاي ديگري هم براي تخمه هاي کدوحلوايي عنوان مي‌شود؛ مثل درمان افسردگي، درمان سنگ‌ کليه ، برطرف کردن انگل‌ها و عفونت‌هاي گوارشي. اگرچه اين درمان‌ها هنوز کاملا از نظر علمي تاييد نشده‌اند، اما خاصيت ضدانگل بودن تخم کدو يک عقيده ي قديمي است.
کدو حلوايي اثرات مفيدي بر عملکرد مثانه دارد.
وجود اسيد آمينه ي تريپتوفان، خاصيت ضدافسردگي کدو را توجيه مي‌کند و مطالعاتي هم در تايلند در زمينه فوايد اين سبزي در جلوگيري از به وجود آمدن سنگ کليه در حال انجام است.

کدو سبز و خواص مفید آن

کدو از نظر علم گیاه شناسی یک میوه ی تابستانی است اما از نظر پخت و پز به عنوان یک سبزی در نظر گرفته می شود که خیلی هم ارزش تغذیه ای زیادی دارد و برای سلامتی بسیار مفید است.
کدو یک سبزی استوانه ای شکل شبیه خیار می باشد که دارای طعم تند و تیز و شیرینی با هم است.
این گیاه به رنگ های سبز و زرد در دسترس می باشد.
بیایید با هم به خواص این سبزی سالم و مفید، نظری بیندازیم:

1- غنی از مواد مغذی

کدو سبز از نظر تغذیه ای دارای ارزش زیادی است و به عنوان یک منبع خوب ویتامین C، ویتامین A (به دلیل داشتن سطوح بالای کاروتنوئیدها مانند بتاکاروتن)، منیزیم، پتاسیم، مس، فیبر، فولات، فسفر و ریبوفلاوین شناخته می شود.
کدو سبز همچنین یکی از بهترین منابع غذایی منگنز نیز می باشد.
این گیاه مقدار قابل توجهی از ویتامین B1 و B6 مورد نیاز بدن را نیز تأمین می کند.
از دیگر مواد مغذی موجود در کدو سبز می توان به پروتئین، روی، کلسیم، آهن، نیاسین، تریپتوفان، ویتامین K و... اشاره کرد.

2- کاهش علایم بیماری

این باور وجود دارد که کدو سبز آسم را درمان می کند؛ زیرا حاوی ویتامین C بالایی می باشد.
دریافت منظم این سبزی موجب کاهش سطوح بالای هموسیستئین خون می شود؛ حتما می دانید که سطوح بالای هموسیستئین منجر به حمله قلبی و سکته مغزی می شود.
مقدار بالای ویتامین C و لوتئین موجود در کدو سبز به چشم های شما کمک می کند تا بهتر ببینید و سلامت آن ها را بهتر حفظ نمایید.
فولات، پتاسیم و ویتامین A با هم در جهت حفظ و بهبود سلامت عمومی مشارکت می کنند.
تحقیقات اخیر نشان داده است که عصاره ی کدو سبز به تخفیف علایم بزرگی خوش خیم پروستات کمک می کند؛ همان طور که می دانید بزرگی خوش خیم پروستات منجر به مشکلاتی در عملکرد دستگاه ادراری و جنسی می شود؛ فیتونوترینت های موجود در کدو سبز عامل این تسکین هستند.
مس موجود در این سبزی به کاهش علایم دردناک آرتریت روماتوئید کمک می کند.

3- پیشگیری از بیماری ها

کدو سبز یکی از بهترین غذاهایی است که به پیشگیری از بیماری اسکوربوت، کبودی و... که در نتیجه ی کمبود ویتامین C به وجود می آید کمک می کند.
همچنین از خطر ابتلا به ام اس و سرطان کولون (روده بزرگ) محافظت می کند.
کدو سبز حاوی عناصر ضد سرطانی است.
آب کدو سبز از نظر توانایی مقابله با جهش های سلولی همانند تره فرنگی، تربچه و کدوتنبل است.
بیشتر مواد مغذی موجود در کدو سبز به پیشگیری از آترواسکلروزیس (گرفتگی عروق) و بیماری های قلبی در دیابتی ها کمک می کند و همچنین خطر حمله ی قلبی و سکته ی مغزی را به وسیله ی کاهش فشار خون بالا، کاهش می دهد.
کدو سبز از اکسیداسیون کلسترول که یکی از دلایل اصلی تجمع کلسترول در دیواره ی رگ های خونی می باشد جلوگیری می کند.
به این ترتیب کدو سبز یکی از بهترین غذاها برای مبارزه با بیماری ها است چرا که حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می باشد.

4- خواص ضد پیری

این اعتقاد وجود دارد که کدو سبز حاوی ترکیبات ضد پیری بسیار خوبی است. آنتی اکسیدان های موجود در آن موجب تقویت حافظه و کاهش مشکلات وابسته به سن به میزان 40 درصد می شود.
بر طبق تحقیق انجام شده توسط دانشگاه راش در شیکاگو، ویتامین A و E در ترکیب با اسیدهای چرب امگا 3 جذب آنتی اکسیدن های محلول در چربی را تقویت می کند و به بازسازی مؤثر سلول های مغزی کمک می کند.

5- کاهش وزن

کدو سبز حاوی بیش از 95 درصد آب می باشد که آن را به عنوان یکی از بهترین غذاها برای افرادی که رژیم دارند، مطرح می کند.
کدو سبز همچنین حاوی کالری کمی است، به طوری که هر 100 گرم آن فقط حدود 25 کالری دارد. علاوه بر این مشخص شده است که کدو سبز متابولیسم یا سوخت و ساز بدن را بالا می برد.

 دیگر فواید:

علاوه بر خواص متعدد و مفید کدو سبز بر سلامتی، این سبزی به عنوان عضو اصلی و یا اجزای جدایی ناپذیر سالادها، خورش ها، سوپ ها و... به کار برده می شود.
این موضوع آزمایش شده است که افزودن کدو سبز به نان ها و کلوچه ها، آن ها را سه برابر مرطوب تر و لطیف تر می کند.
کدو سبز معمولاً از آن دسته موادی است که در تمام مدت سال، یا حداقل بیشتر آن، در اختیار و در دسترس شما است پس آن را به طور مرتب در غذاهای تان استفاده کنید تا از بیماری ها در امان باشید.

خواص بادمجان

بادمجان گیاهی است یك ساله با برگ های بیضی شكل و متعلق به خانواده ای است که در آن، گوجه فرنگی، فلفل و سیب زمینی وجود دارند.
بادمجان از زمان های بسیار قدیم در هند كشت می شده و از آن جا به نقاط دیگر جهان، راه یافته است.
چین از قرن نهم هجری شروع به كشت و زرع آن كرد.
تجار انگلیسی این گیاه را در قرن هفدهم میلادی از گینه به انگلستان برده و آن را كدوی گینه ای نامیدند.
در ایران نیز مرغوب ترین نوع آن را به كاشان نسبت می دهند.

فواید تغذیه ای

بادمجان دارای خواص تغذیه ای بسیار مفید است به شرط این که سرخ نشود.

* از ویتامین های موجود در بادمجان می توان به ویتامین های گروهB (مخصوصا  B1 و B6)، ویتامین A و C و مواد معدنی مختلف از جمله كلسیم، فسفر، مس، گوگرد، منیزیم، پتاسیم و آهن اشاره کرد.
* علاوه بر ویتامین ها و املاح یاد شده، بادمجان دارای فیتونوترینت هایی است که خاصیت آنتی اکسیدانی فوق العاده ای دارند. فیتونوترینت های موجود در بادمجان شامل اجزای فنولیکی مانند کافئیک و کلوروژنیک اسید(chlorogenic acid) و فلاوونوئیدها مانند ناسونین(nasunin) می باشند. اجزای فنولیکی دارای خاصیت ضد سرطانی، ضدکلسترول بد خون و ضد ویروسی می باشد.
* این گیاه حاوی فیبر بالایی است از این رو برای درمان یبوست و کاهش کلسترول مفید است.
* تحقیقات جدید نشانگر آن است كه بادمجان دارای ماده ای ضد تشنج است و در درمان صرع اثر بسیار خوبی دارد.
* بادمجان کالری پایینی دارد (هر 100 گرم آن دارای 35 کیلوکالری انرژی است)، به همین دلیل برای افرادی که قصد کاهش وزن دارند، مفید است.
* به علاوه انیس گلایسمی پایین آن(کمتر از 15)، موجب شده است که برای بیماران دیابتی نیز سودمند باشد.
* بادمجان به دلیل داشتن پتاسیم بالا و سدیم پایین، برای کاهش فشار خون بسیار سودمند است.

مراقب باشید

بادمجان باید كاملاً رسیده مصرف شود، چرا كه نارس آن دارای ماده ای سمی است و در كسانی كه از آسم رنج می برند، تحریك كننده به شمار می آید.
مصرف بادمجان را به افرادی كه از مشكلات گوارشی رنج می برند، توصیه نمی كنیم.
همچنین به علت دارا بودن ماده ای سمی به نام سولانین برای افرادی كه حساسیت دارند، مناسب نیست، این افراد به خصوص به نمونه های تخم  دار بادمجان حساسیت داشته و بلافاصله بعد از خوردن آن، دچار چشم درد شده یا پوست بدن شان خارش پیدا می كند و در مواردی مبتلا به كهیر می شوند.

بادمجان و اگزالات ها

بادمجان دارای اگزالات است. زمانی که مقدار اگزالات ها در بدن بالا برود، مشکلاتی را برای بدن ایجاد می کنند. به همین دلیل ممکن است افراد مبتلا به بیماری های کلیوی و کیسه صفرا، از خوردن این سبزی خودداری کنند.
در مطالعات آزمایشگاهی دیده شده است که اگزالات می تواند با جذب کلسیم در بدن تداخل نماید.
با این حال در خیلی از تحقیقات مشابه دیگر، دیده شده که توانایی مواد غذایی دارای اگزالات برای کاهش جذب کلسیم، بسیار کم است و به طور قطع آن مقدار کلسیمی که از طریق این مواد غذایی به بدن ما می رسد، بسیار بیشتر از تاثیر منفی اگزالات ها بر روی جذب آن می باشد.
اگر شما دستگاه گوارشی سالمی دارید و شرایط شما به گونه ای است که می توانید به راحتی و با آرامش غذا بخورید و از غذایی که می خورید، لذت ببرید، خوردن غذاهای گیاهی غنی از کلسیم که دارای اگزالات نیز می باشند، برای شما مفید خواهد بود.

نکاتی در مورد خرید بادمجان

مهمترین نكته در خرید بادمجان، انتخاب بادمجان‌ های با تخم كم و مزه شیرین است.
برای خرید بادمجان به سراغ بادمجان‌های گوشتالو، براق، سنگین و بلند بروید با پوستی كشیده و سفت و بدون آثار ضرب خوردگی، چون خوشمزه‌ تر هستند.
البته بادمجان‌های دلمه ‌ای هم در بازار ایران یافت می ‌شوند كه اغلب برای درست كردن دلمه به كار می ‌روند.
بادمجان ‌های باریك بیشتر در خورش‌ها یا به صورت سرخ‌ كرده در خوراك به كار می ‌روند.

بادمجان در آشپزخانه

بادمجان در پخت غذاهای مختلف به كار می ‌رود. پوستی رنگی دارد كه هنگام پوست كندن دست را سیاه می ‌كند.
بعضی‌ها بادمجان را با پوست می ‌پزند و خیلی ‌ها هم پوست آن را می ‌كنند.
مردمان شمال ایران هم غذاهای خاصی را با بادمجان طبخ می‌ كنند كه در آن ها بیشتر بادمجان كبابی به كار می ‌رود.
بادمجان‌های تازه را اگر در كیسه پلاستیكی بگذارید تا چند روز در یخچال تازه می ‌مانند و خواصش حفظ می ‌شود.
با بادمجان می توان غذاهایی چون خوراك بقچه بادمجان، آبگوشت بادمجان و کشک، ته چین قارچ و بادمجان، بادنجان و كدوی توپر، خورش بادنجان، مربای بادنجان، ترشی بادنجان شكم پر، کشک بادنجان، حلیم بادنجان، میرزا قاسمی، کوکوی بادنجان و غذاهای متنوع دیگری را تهیه نمود.
پیش از سرخ كردن بادمجان برای گرفتن تلخی آن، این ترفند را به كار ببرید:
بادمجان ‌ها را پس از پوست كندن از وسط به دو نیم كنید.
اگر تخم زیاد دارد، آن ها را در بیاورید.
روی آن نمك بپاشید و روی یك سینی دستمال كاغذی بگذارید و بادمجان ‌ها را روی آن بچینید و سینی را در آفتاب قرار دهید.
پس از یكی دو ساعت آن ها را بشورید و خشك كنید.
حال بادمجان‌ ها را سرخ كنید و مطمئن باشید دیگر تلخ نیستند.
منابع:
همشهری

نکاتی در مورد بادمجان

به‌طور کلی، 100 گرم بادمجان، 5/6 گرم فیبر، 245 میلی‌ گرم پتاسیم و 104 میلی ‌گرم اسید فولیک دارد.
بنابراین فیبرش به عملکرد بهتر دستگاه گوارش کمک کرده و پتاسیم و اسید فولیک اش از بروز فشار خون و بیماری‌ های قلبی‌ عروقی جلوگیری می ‌کند.
در ضمن، یادتان باشد که این سبزی یک پایین ‌آورنده کلسترول نیز شناخته شده است؛ البته به شرطی که سرخ‌ شده میل نشود.
طب سنتی، طبیعت این سبزی را خشک و گرم می ‌داند و آن را یکی از کم ‌کالری‌ ترین مواد غذایی معرفی می ‌کند. پس این سبزی برای کسانی که چاق هستند غذای کم‌ انرژی محسوب می ‌شود و یک انتخاب مناسب است.
به علاوه، این سبزی برطرف ‌کننده یبوست است.
در ضمن، وقتی بادمجان را پوست می‌ کنید و نمک می ‌زنید، بعد از مدتی، آبی روی آن جمع می‌ شود که مالیدن این آب به پوست کسانی که زیاد عرق می ‌کنند، توصیه شده است.

بادمجان را به 3 روش می ‌پزند؛

اول به طریق سرخ کردن: که از نظر علم تغذیه این روش چندان توصیه نمی ‌شود زیرا هر چیزی که طی سرخ شدن زیاد حرارت ببیند اکثر ویتامین‌ هایش را از دست می ‌دهد و به دلیل مصرف روغن پُرکالری ‌تر خواهد شد.

دومین روش، آب ‌پز کردن است: که به‌ عنوان مناسب ‌ترین روش شناخته شده است؛ مخصوصا وقتی که با سبزیجات دیگر مخلوط می ‌شود.

آخرین روش، کبابی یا تنوری کردن است: که در شهرهای شمالی بیشترین کاربرد را دارد. ولی چه بهتر که در این روش، بادمجان، در حرارت مستقیم آتش نباشد زیرا تماس با آتش باعث از بین رفتن ارزش غذایی آن شده و زمینه تشکیل ترکیبات سرطان ‌زا را در آن فراهم می‌ آورد.
به‌ طور مثال، آتش زغال 700 درجه و آتش گاز 1000 درجه حرارت دارد، در حالی که بهترین حرارت برای پخت غذا 150 درجه است. پس چه بهتر که برای کباب کردن بادمجان در حرارت آتش، پوست آن بعد از کباب شدن کاملا جدا شود یا بادمجان‌ ها را در کاغذ آلومینیوم در فر قرار دهید تا کاملاً مغزپخت شود؛ به این ترتیب، حرارت به طور غیر مستقیم موجب پخته شدن این سبزی می‌ شود.

لوبیا سبز و خواص آن

به طور کلی لوبیا دارای انواع سفید، قرمز، چشم بلبلی، چیتی و ... است. تا وقتی که لوبیا، سبز و تازه است در گروه سبزیجات جای دارد، ولی وقتی غلاف و دانه‌ های آن خشک شود جزء گروه حبوبات یا بهتر است بگوییم جزو بنشن‌ ها محسوب می‌ شود.
خوب است بدانید لوبیا سبز در مقایسه با لوبیا خشک کالری بسیار کمی دارد به طوری که در 100 گرم آن تنها 30 کالری انرژی نهفته است، در حالی که 100 گرم لوبیا قرمز و سفید خشک 340 کالری و لوبیا چشم ‌بلبلی 130 کالری انرژی دارد. البته ناگفته نماند هنگام طبخ از مقدار کالری انواع لوبیا اندکی کاسته می ‌شود.
در کل لوبیا سرشار از ویتامین‌ های A، B، C و مواد معدنی آهن، فسفر، کلسیم و پتاسیم است. البته بد نیست بدانید لوبیا خشک فاقد ویتامین C بوده اما از نظر پروتئین و ویتامین E غنی‌ تر است.
لوبیا سبز با این که از کالری کمی برخوردار است از نظر تغذیه ای بسیار مقوی می‌ باشد.

کمک به استخوان سازی

لوبیا سبز به دلیل داشتن ویتامین K، ‌ برای ساختن استخوان هایی قوی بسیار مهم است. ویتامین K1، پروتئین استئوکلسین(پروتئینی مهم و غیر کلاژنی در استخوان) را فعال می ‌سازد. این پروتئین مولکول های کلسیم را در استخوان نگه می ‌دارد بنابراین بدون ویتامین K1، میزان استئوکلسین نیز کافی نمی ‌باشد و پروسه معدنی شدن استخوان دچار نقص و تخریب می‌ گردد.

حمایت از سیستم قلبی ـ عروقی

لوبیا سبز برای بیماران قلبی مبتلا به دیابت و بیمارانی که دچار گرفتگی عروق هستند، مفید است. لوبیا سبز منبع غنی از ویتامین A(از نوع بتاکاروتن) و همچنین ویتامین C، می ‌باشد. این دو ماده مغذی،‌ آنتی اکسیدان هایی مهم هستند که به کاهش رادیکال های آزاد موجود در بدن کمک می ‌کنند.
ویتامین C محلول در آب و بتاکاروتن،‌ محلول در چربی می ‌باشند. این دو آنتی اکسیدان محلول در آب و چربی به کمک هم از اکسید شدن کلسترول جلوگیری می‌ نمایند زیرا کلسترول اکسید شده قادر است به دیواره رگ های خونی بچسبد که نتیجه آن تصلب شریان، سکته و حمله قلبی است؛ مصرف مقدار کمی از بتاکاروتن و ویتامین C، از این عوارض جلوگیری می ‌نماید.
همچنین لوبیا سبز حاوی فیبر، پتاسیم، فولات و منیزیم می‌ باشد که هر کدام از این مواد نقش موثری در تقویت سیستم قلبی ـ عروقی ایفا می ‌کنند.
منیزیم و پتاسیم با همکاری هم به کاهش فشار خون کمک می ‌کنند.
فولات مولکول خطرناکی به نام هموسیستئین را به مولکول های بی خطر تبدیل می‌ نماید. به این دلیل که هموسیستئین به طور مستقیم دیواره رگ ها را خراب می‌ کند، بنابراین در صورت تغییر ندادن آن،‌ میزان زیاد آن احتمال حمله قلبی و سکته را افزایش می‌ دهد.
همچنین فیبر که در لوبیا سبز موجود می ‌باشد باعث کاهش فشار خون می ‌گردد.

ارتقاء سلامتی روده و جلوگیری از یبوست

لوبیا سبز از مبتلا شدن به سرطان روده جلوگیری می‌ کند. ویتامین C و بتاکاروتن موجود در آن سلول های روده را از تخریب توسط رادیکال های آزاد محافظت می کند.
فولات موجود در لوبیا سبز نیز از تخریب DNA و تغییر سلول های روده پیش گیری می‌ کند حتی در مواردی که سلول ها به سمت سرطانی شدن پیش رفته اند نیز موثر می ‌باشد. مطالعات نشان داده اند افرادی که در غذای شان از میزان زیاد ویتامین C، بتاکاروتن و فولات استفاده می ‌کنند ریسک ابتلاء به سرطان روده در آن ها کمتر از کسانی است که از این مواد استفاده نمی ‌کنند. همچنین فیبر توانایی چسبیدن به سموم مسبب سرطان را دارد و قبل از آن که این سموم بتوانند به سلول های روده آسیبی برسانند آن ها را از بدن بیرون می ‌کند.
یکی دیگر از فواید فیبر جلوگیری از یبوست است.

خاصیت ضد التهابی

ویتامین های C و بتاکاروتن هر دو خاصیتی ضد التهابی دارند و این خاصیت آن ها، لوبیا سبز را ماده ای مفید برای کاهش بیماری هایی که التهابات نقش موثری در آن ها دارد(مانند آسم، آرتروز استخوانی و آرتروز)، می‌ سازد. همچنین به علت داشتن ویتامین ریبوفلاوین در کاهش حملات میگرن بسیار موثر است. لذا به کسانی که از این بیماری رنج می برند توصیه می شود که در برنامه ی غذایی شان لوبیا سبز را فراموش نکنند.

آهن برای تامین انرژی

لوبیا سبز منبعی سرشار از آهن است. ماده معدنی که برای زنان در دوره قاعدگی که در معرض کاهش شدید آهن هستند بسیار ضروری است. لوبیا سبز در مقایسه با گوشت قرمز که یکی از منابع مهم برای تامین آهن است، همراه با تامین آهن، حاوی کالری بسیار کم است و فاقد هر گونه چربی نیز می ‌باشد.

تقویت سیستم ایمنی

لوبیا سبز به دلیل غنی بودن از ویتامین C و بتاکاروتن به تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کمک می کند؛ چرا که این مواد مغذی رادیکال های آزاد را از بین می برند.
از طرفی ویتامین C، به طور مستقیم موجب تحریک گلبول های سفید برای مبارزه با میکروب ها، عفونت ها و ویروس ها می شود.

یک نگرانی کوچک

لوبیا سبز دارای اگزالات است. زمانی که مقدار اگزالات ها در بدن بالا برود، مشکلاتی را برای بدن ایجاد می کنند. به همین دلیل ممکن است افراد مبتلا به بیماری های کلیوی و کیسه صفرا، از خوردن این سبزی خودداری کنند.
در مطالعات آزمایشگاهی دیده شده است که اگزالات می تواند با جذب کلسیم در بدن تداخل نماید. با این حال در خیلی از تحقیقات مشابه دیگر، دیده شده که توانایی مواد غذایی دارای اگزالات برای کاهش جذب کلسیم، بسیار کم است و به طور قطع آن مقدار کلسیمی که از طریق این مواد غذایی به بدن ما می رسد، بسیار بیشتر از تاثیر منفی اگزالات ها بر روی جذب آن می باشد. اگر شما دستگاه گوارشی سالمی دارید و شرایط شما به گونه ای است که می توانید به راحتی و با آرامش غذا بخورید و از غذایی که می خورید، لذت ببرید، خوردن غذاهای گیاهی غنی از کلسیم که دارای اگزالات نیز می باشند، برای شما مفید خواهد بود.
لوبیا سبز را همه سنین می‌ توانند بخورند، اما کسانی که معده‌ های ضعیف دارند یا بچه ‌های کوچک به علت نفاخ بودن باید آن را کمتر مصرف کنند.

توصیه ها:

* برای خرید لوبیا سبز بهتر است آن دسته از آن ها را انتخاب نماییم که غلاف آن ها سبز باشد و دارای پوستی لطیف و بدون نقطه های قهوه ای بوده و ترد و تازه باشند.
* مدت نگهداری لوبیا سبز در یخچال در صورتی که آن را در کیسه محبوس نکنیم 3 تا 4 روز و در فریزر به صورت وکیوم 1 تا 6 ماه است. البته انجماد طولانی می‌‌ تواند تا حدودی از ویتامین C و اسیدفولیک این سبزی بکاهد و طعم و مزه آن را نامطلوب و تند سازد. لذا بهتر است در هر فصلی از سبزی‌ های تازه آن فصل استفاده کنیم و مصرف سبزی‌‌ های منجمد را به حداقل برسانیم.
* بهترین روش طبخ لوبیا سبز، بخارپز کردن آن است و لذیذترین غذایی هم که می‌ توانید از آن تهیه کنید، لوبیا پلو است. در اثر مخلوط کردن لوبیا با برنج پروتئین آن کامل شده و قدرت جذب آن در بدن بالا می ‌رود. از سوی دیگر افزودن دارچین و گوجه فرنگی تازه را به این غذا توصیه می ‌کنیم.
منابع:

خواص درمانی و غذایی پیاز(2)

در ادامه ی مطلب قبلی ، در اینجا خواص دیگری از پیاز را برای مشا بیان می کنیم.

خواص درمانی پیاز:

- پیاز به علّت داشتن فسفر ، کارهای فکری را آسان می‌ کند.
- برای افرادی که دچار بی‌ خوابی  هستند، مفید است و در صورت مصرف زودتر خواب به سراغ آنها خواهد آمد.
- پیاز، برای کودکان کم ‌رشد و پیرمردان ضعیف مفید است.
- برای جلوگیری از خون دماغ می ‌توانید چند قطره سرکه را روی پیاز رنده شده بریزید و آب آن را در بینی بچکانید، تا از خونریزی جلوگیری نماید.
- پیاز لثه‌ها را تقویت می ‌کند و رنگ چهره را روشن می ‌سازد.
- پیاز سرشار از ویتامین‌های A  و B و C  می باشد ونیزدارای آهن، آهک، فسفر ، پتاسیم  ، سدیم  ، گوگرد، ید،سلنیوم، سیلیس و قند است که به طور مستقیم جذب بدن می‌ شود.
- پیاز به علت داشتن گوگرد ضد عفونت خون است. وقتی گوگرد وارد خون و ریه‌ها گردد با عفونت‌های مجاری تنفسی، مانند آسم ، برونشیت و گریپ و غیره مبارزه می ‌کند.
- یک پزشک هندی به نام مِنون در پی تحقیقات دو ساله ی خود در دانشکده ی پزشکی، دانشگاه نیوکاسل انگلستان، اعلام نمود که: پیاز خام، پخته و یا سرخ کرده از تشکیل لخته ‌های خون در رگ ها جلوگیری نموده و مانع از بروز سکته ی قلبی و مغزی  می ‌شود.
- پیاز قادر است كه کلسترول  و چربی های خون را كاهش داده و از انعقاد خون داخل رگ ها جلوگیری نماید.
- پیاز قادر است خطر ابتلا به سرطان معده را كاهش دهد.
- خوردن پیاز همراه با غذاهای چرب، مخصوصاً در مهمانی ‌ها یا مسافرت ها، سبب هضم چربی ها می شود.
- در استعمال خارجی، پیاز پخته، تسکین دهنده ی سوختگی‌ها و بواسیر است.
- مرهمی که از پیاز خام رنده شده درست می ‌کنند اگر به پایین شکم بگذارند، خروج ادرار را آسان می‌سازد و اگر بر روی پیشانی گذاشته شود سردردهای شدید نیمه ی ‌سر و سردردهای عصبی را آرام می‌کند.
- تحریکی که در هنگام پوست کندن پیاز حاصل می ‌شود، دردهای شدید نیمه ی سر ( میگرن ) را بر طرف کرده و زکامی را که تازه شروع شده است از بین می ‌برد.
- برگ‌ های سبز پیازچه که بیش تر هنگام بهار یافت می‌ شود، دارای مقدار زیادی ویتامین C است.
- پیاز،تقریبا تمام خواص سیر را در معالجه ی فشارخون، مرض ‌قند، درمان بیماری کرمک و غیره را دارد.
- مصرف پیاز پخته، باعث لینت یا نرمی مزاج می‌شود.
- استفاده از پیازی که با چربی پخته شده باشد، برای دفع اخلاط چسبنده از سینه مفید است.
- مصرف پیاز پخته با چربی برای رفع یبوست  و نفخ روده‌ها مفید است. برای این منظور پیاز را با ملایمت بپزید و در هنگام پختن به تدریج به آن کره اضافه نمایید و سپس مصرف کنید.
- اگر ورقه‌های نازک پیاز در شیر، پخته و مصرف شود، برای درمان دردهای حاصل از قولنج روده‌ها و ناراحتی‌های شکم مفید است.
- پیاز پخته، حبس البول و کم شدن ادرار را شفا می ‌دهد و ادرار آور خوبی است.
- مصرف پیاز پخته به هر شکل که باشد برای رفع ناراحتی‌ های روحی مفید است.
- مصرف پیاز پخته شده در سرکه، برای تقویت هاضمه، زردی (یرقان)  ، ورم طحال  و استفراغ صفراوی مفید است.
- تخم پیاز طبیعت گرم دارد و خوردن 4 تا 5 گرم آن برای تحریک نیروی جنسی موثر است.
- قرار دادن پیاز پخته و گرم در محل سوختگی و یا قرار دادن آن در محل بواسیر اثر شفا بخش دارد، زیرا خون را به طرف سطح پوست انتقال داده و از تجمع خون در رگ‌ های بواسیری می ‌کاهد.
- اگر با آب پیاز چیزی روی کاغذ بنویسید، دیده نمی ‌شود ولی همین‌ که آن را گرم کنید و حرارت دهید، کلمات ظاهر می ‌گردد.

تذکرات:

1- زیاده روی در خوردن پیاز موجب تشنگی، استفراغ، تیرگی چهره و حتی فراموشی می‌ شود. پس در حد اعتدال مصرف کنید.
2- برای برطرف کردن بوی بد پیاز بعد از مصرف آن، می توانید یک عدد گردو یا مقداری نان سوخته میل نمایید و یا چند عدد باقلا را جویده و مدتی در دهان نگاه دارید.

منابع:

خواص سبزی ها،تالیف مرتضی نظری

خواص درمانی و غذایی پیاز(1)

پیاز نوعی گیاه غده‌ای گوشتی و زیرزمینی از خانواده لاله است و نام علمی آن ALLIUM CEPA L می باشد. عموماً، پیاز به بخشی از گیاه اطلاق می شود كه هر گیاهی از طبقه آلیوم ها دارای آن است. اما معمولاً منظور از پیاز، گیاه تند مزه ای است كه بوی تندی هم دارد و در تهیه انواع غذاها به عنوان نوعی ماده ی طعم دهنده از آن استفاده می كنیم.
به كرات مشاهده شده كه هرچه پوست پیاز، زیادتر و كلفت تر باشد، زمستان طولانی تر و سخت تر خواهد بود. این امر نشان دهنده این است كه طبیعت برای حفظ گیاه پیاز از سرمای سخت زمستان، از پوشش های ضخیم برای پوشاندن پیاز استفاده می نماید.
پیاز یكی از قدیمی ترین گیاهان زراعی بوده كه از هزاران سال قبل، به عنوان طعم دهنده ی غذاها و همچنین دارو از آن استفاده می شده است.
در حدیثی از رسول اکرم(ص) وارد شده است که فرموند: وقی که وارد شهر و محلی شدید، از پیاز آنجا بخورید تا بیماری آن محل را از شما دور سازد.

خواص پیاز:

- دانشمندان علم گیاه‌شناسی معتقدند که، مصرف پیاز خام برای رفع ناراحتی‌های حاصل از آشامیدن آب‌های مختلف در هنگام مسافرت و جلوگیری از ناراحتی‌های ناشی از هوای آلوده، مفید می‌باشد.
- پیاز خام، برای پوست، موهای سر، کلیه‌ها و مثانه مفید است.
- پیاز پخته، ملیّن (نرم کننده) است و برای کسانی که روده‌ی ضعیفی دارند، غذای مناسبی است. البته سرخ کردن پیاز با روغن، آن را سنگین می‌ نماید، مگر آنکه زیاد سرخ نشود و روغن کمی مصرف گردد.
- پیاز نیز مانند سیر خاصیت ضدعفونی دارد و قادر است از تجمع پلاكت ها جلوگیری كند و در تجزیه ی فیبرین(لخته ی خون) دخالت نماید.
- آب پیاز برای دندان‌ درد مفید است. برای تسکین درد باید آب پیاز را روی دندان ریخت و کمی نگاه داشت، این عمل را می‌توان با پنبه انجام داد.
- برای برطرف ساختن صدای داخل گوش می‌توان پنیه ای را به پیاز آغشته کرد و در گوش قرار داد. به زودی صدای گوش شما برطرف می ‌شود.
- خوردن پیاز خام در روز خستگی  شما را برطرف می ‌نماید و اعصاب را تسکین می‌ بخشد.
- برای معالجه ی ترک خوردگی دست، یک پیاز تازه را رنده کنید و آب آن را به مدت 12 دقیقه روی دست خود بمالید. اگر هر روز دو بار این کار انجام شود، ترک ‌های دست شما بهبود خواهد یافت.
- برای معالجه ی ورم و آماس بدن می ‌توان 2عدد پیاز را رنده نمود و یک لیتر شیر که به جوش آمده است را داخل آن ریخت و پس از 24 ساعت که دم کشیده و سرد شد، آن را صاف نمود و هر روز سه لیوان کوچک از آن را نوشید.
- برای درمان نیش زنبور و مگس می ‌توانید یک پیاز تازه را رنده کنید و آب آن را به صورت پماد و مرهم روی محل نیش‌ زدگی بگذارید. پس از مدتی ورم کم شده و درد تسکین پیدا می ‌کند.
- برای معالجه ی کورک و دمل نیز می توان از روش بالا سود جست.
- پیاز دارای مخمر است که برای آسان نمودن هضم نشاسته مفید است. باید توجه داشت هضم پوست های نازکی که ورق پیاز را پوشانده خیلی دشوار است و باید هنگام مصرف آن را جدا نمود.
- پیاز اشتها آور و کاهش ‌دهنده ی ناراحتی‌های مربوط به نفخ شکم و غیره است.
- پیاز برای پیش گیری از ابتلا به تصلب شرایین هم به كار می رود. سازمان بهداشت جهانی مصرف پیاز را برای درمان نارسایی های رگ های خونی سالمندان  توصیه نموده است.
- پیاز به واسطه ی داشتن انسولین گیاهی، موجب شفای بیماری دیابت  می گردد، پس برای اشخاص مبتلا به بیماری قند مضر نیست.
- پیاز دارای هورمون دیاستازی است که غدد اشک و آمیزشی و گوارشی را تقویت می ‌کند. این مواد در اثر حرارت از بین می ‌روند. بنابراین پیاز پخته در نیروی جنسی و هاضمه تأثیری ندارد و اشک ‌آور هم نیست.
- بو كردن آب پیاز به ویژه زمان پوست گرفتن آن، برای به هوش آمدن فردی كه سست یا بی هوش شده و همچنین برای رفع تشنج ، بسیار مفید است.
ادامه دارد...
منابع:
خواص سبزی ها،تالیف مرتضی نظری

پیاز و سیر؛ ضد آلرژی‌ های بهاری

یک متخصص تغذیه و رژیم درمانی گفت: مصرف پیاز و سیر موجب افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن می‌ شود و مصرف آن از آلرژی ‌های فصل بهار پیشگیری می‌ کند.

سید ضیاءالدین مظهری در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، افزود: در بهار، گرده ‌افشانی درختان و گل‌ ها باعث ایجاد حساسیت می ‌شود که بیشتر به صورت آب‌ ریزش بینی، اختلالات تنفسی به شکل خس‌ خس، بثورات پوستی مثل کهیر، خارش و نهایتاً اگزمای مخاطی به صورت تورم و التهاب بروز می ‌کند.

این متخصص تغذیه گفت: پیاز به علت داشتن ماده ‌ای به نام کوئرستین مانند یک ضد آلرژی عمل می‌ کند و خوردن مرتب آن به افرادی که به گرده ی گیاهان در فصل بهار حساسیت دارند، کمک فراوانی می ‌کند.

مظهری افزود: سیر نیز تقویت ‌کننده ی بسیار قوی سیستم ایمنی بدن است و به عنوان یک ماده ی غذایی ضد باکتری، ضد ویروس و ضد سرطان موجب افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن می ‌شود.

این سبزی با افزایش لنفوسیت‌ های T و ماکروفاژها، عوامل و ابزارهای جنگی سیستم دفاعی را تقویت می ‌کند.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران اضافه کرد: در بین سبزی‌ های دیگر، هویج، اسفناج و سایر سبزی ‌های رنگی حاوی بتاکاروتن، سیستم ایمنی بدن را تقویت و از بروز حساسیت ‌های فصلی جلوگیری می ‌کنند.

به طور کلی افرادی که بیشتر گیاهخواری می‌ کنند، سیستم ایمنی قوی ‌تری دارند.

اگر می خواهید با پزشک سایت مشورت کنید، اینجا کلیک کنید.
برای شرکت در بحث های انجمن سایت مرتبط با بهداشت و سلامت، اینجا کلیک کنید.
اگر می خواهید با کارشناسان تغذیه ی سایت درباره رژیم های غذایی مشورت کنید، اینجا کلیک کنید

فواید پیازچه برای سلامتی

پیازچه در اغلب موارد برای بهبود طعم و مزه ی غذاها به کار برده می شود. اما علاوه بر این که این گیاه بسیار خوش مزه و خوش طعم است، دارای فواید تغذیه ای زیادی نیز می باشد.

پیازچه مانند سیر و تره فرنگی از خانواده ی آلیوم می باشد و پیاز آن قبل از این که به طور کامل رسیده شود از زمین چیده می شود.

بسته به موقعیت جغرافیایی که پیازچه در آن به وجود آمده و رشد کرده است اسامی متفاوتی را برای آن برشمرده اند که عبارت هستند از: Scallion, Spring onion,  green onion و... .

فواید تغذیه ای پیازچه:

پیازچه فواید زیادی دارد که اغلب آن ها مانند پیاز است. از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
* کاهش قند خون
* کاهش کلسترول خون بالا
* کاهش فشار خون بالا
* کاهش ریسک پیشرفت سرطان کولون و دیگر سرطان ها
* کاهش التهاب
از اجزای تشکیل دهنده ی پیازچه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1) آلیل پروپیل دی سولفاید
مشخص شده است که این ترکیب سطوح قند خون را کاهش می دهد. آلیل پروپیل دی سولفاید این کار را با افزایش میزان انسولین در دسترس انجام می دهد. به این ترتیب که به دلیل داشتن دی سولفید با انسولین رقابت کرده و جای انسولین در کبد را اشغال می کند؛ انسولین در کبد غیر فعال است.
2) کوئرستین
کوئرستین ترکیبی است که در پیازچه ها یافت می شود و دارای فواید ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی است.
3) کروم
پیازچه ها غنی از کروم هستند. کروم یک ماده ی معدنی ضروری است که بدن از آن برای تنظیم گلوکز، سوخت و ساز بدن و ذخیره سازی ماکرونوترینت ها استفاده می کند. در واقع کروم جزئی از فاکتور تحمل گلوکز است.
از طرفی کروم موجب کاهش کلسترول تام همراه با افزایش کلسترول خوب(HDL) و کاهش تری گلیسیرید می شود.
4) ویتامین C
پیازچه ها غنی از این ویتامین هستند. ویتامین C نه تنها به ارتقاء سیستم ایمنی بدن کمک می کند بلکه از بدن در برابر بیماری های قلبی – عروقی، بیماری های چشمی و چین و چروک های پوستی محافظت می کند.
5) دیگر مواد
از دیگر مواد مغذی که در پیازچه ها یافت می شود می توان به فیبر، منیزیم، ویتامین B6، پتاسیم و مس اشاره کرد.

چگونه از پیازچه ها استفاده کنیم؟

پیازچه دارای طعم ملایمی است که به عنوان یک سبزی چند منظوره می توان از آن در غذاهای مختلف استفاده کرد.
هر دو قسمت حبابی شکل سفید رنگ و رشته های سبز رنگ پیازچه خوردنی هستند.
پیازچه را می توان به صورت خام همراه با سبزی خوردن مصرف نمود یا این که آن را به صورت خام در کنار خوراک های مرغ و گوشت ها به صورت تزئین زیبایی قرار داد و البته همراه با غذا آن را خورد!
علاوه بر این، پیازچه های ریز ریز شده و خرد شده را می توان درون سالادها، سُس ها و سوپ ها ریخت و یا این که آن را بر روی غذاهایی چون پیتزاها، ماکارونی ها و... قرار داد.

برخی افراد با پیازچه املت درست می کنند که بسیار مطبوع است.
کوکوی پیازچه را هم امتحان کنید.

ارزش غذایی کلم بروکلی

کلم بروکلی یکی از سبزیجات بسیار با ارزش است که سرشار از مواد مغذی می باشد و فواید بی شماری برای ارتقاء سلامتی انسان دارد.
مواد مغذی و سایر موادی را که در بروکلی وجود دارند و اثرات زیادی در پیشگیری از بیماری ها دارند، به ترتیب زیر برای شما بیان می کنم :
1- بروکلی دارای ماده ای بنام سولفورافان ( SULFORAPHANE ) است که تعداد ،اندازه و تکثیر تومورهای سرطانی را به نحو چشمگیری کاهش می دهد. در نتیجه از ابتلا به
سرطان  به خصوص سرطان سینه  ، معده ، روده بزرگ  ، رکتوم و ریه ها در انسان پیشگیری می کند.2- بروکلی دارای مقادیر زیادی فیبر، کاروتنوئید ،
ویتامین A  ، ویتامین C  و ویتامین K  می باشد که باعث پیشگیری از سرطان معده و روده می شوند.3- بروکلی به دلیل دارا بودن مقادیر بالای ویتامین C ، فیبر و بتاکاروتن ( پیش ساز ویتامین A) یک
آنتی اکسیدان  قوی محسوب می شود که از اثرات مخرب رادیکال های آزاد در بدن پیشگیری می کند، در نتیجه از بروز بیماری هایی مثل انواع سرطان  ،  آلزایمر  ( فراموشی دوران پیری )، بیماری های قلبی  ، آرتریت ( التهاب مفاصل ) پیشگیری کرده و فرآیند پیری را به تاخیر می اندازد.4- مقدار بالای فیبر غذایی موجود در بروکلی برای
افراد دیابتی  بسیار مفید است و افراد دیابتی برای کنترل بیماری خود بایستی این سبزی با ارزش را در وعده های غذایی خود قرار دهند.5- کلسیم موجود در بروکلی ، به همان میزان کلسیم موجود در  شیر  است، در نتیجه مصرف آن برای افرادی که دچار پوکی استخوان  یا کمبود کلسیم هستند، بسیار مفید است. ولی چون شیر علاوه بر کلسیم ، دارای ویتامین D  نیز می باشد ، به عنوان منبع بهتری برای پوکی استخوان مطرح می شود زیرا ویتامین D  به جذب کلسیم در بدن کمک می کند.

نیره ولدخانی - کارشناس تغذیه تبیان

چرا كلم بروكلی برای قلب مفیده؟

متخصصان از مدت ها پیش معتقد بودند كه كلم بروكلی، گیاه مفیدی برای قلب است و این بار در یك پژوهش جدید، دانشمندان انگلیسی علت این تاثیر مفید را كشف كرده ‌اند.
به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، محققان كالج ایمپریال لندن در بررسی ‌های خود یك ماده شیمیایی را در كلم بروكلی شناسایی كرده‌اند كه این ماده مكانیسم دفاعی طبیعی بدن را برای حفاظت از سرخرگ ها تقویت می ‌كند.
به گفته پژوهشگران، این ماده شیمیایی در سایر سبزیجات برگ پهن و سبز رنگ نیز یافت می‌شود، اما مقدار آن در كلم بروكلی زیاد است. این ماده از تشكیل پلاك و مسدود شدن رگ های خونی و در نتیجه بروز حمله قلبی جلوگیری می‌ كند.

پژوهشگران می ‌گویند، این ماده موسوم به "سولفورافان" می ‌تواند یك پروتئین محافظ را كه در بخش ‌هایی از سرخرگ های مستعد تشكیل پلاك، غیر فعال است، فعال كند.
پاول ایوانز، محقق انستیتو ملی قلب و ریه در كالج ایمپریال اظهار كرد: ما می‌ دانیم كه سبزی ‌ها برای سلامت انسان مفید هستند، اما مكانیسم مولكولی این اثرگذاری مثبت و سودمند سال ها ناشناخته بوده است.
ایوانز و دستیاران وی دریافته ‌اند كه در بخش‌ هایی از سرخرگ ها كه پروتئین Nrf2 غیرفعال است، امكان تشكیل پلاك بیشتر می ‌شود، اما سولفورافان این پروتئین را فعال می‌ سازد و از این طریق از بروز سكته قلبی جلوگیری می ‌كند.
این پژوهش در مجله «ترومبوس آرترو اسكلوروزیس» منتشر شده است.

کلم بروکلی، از روده تا ریه

کلم بروکلی از آن دسته از سبزی ها است که به تازگی جای خود را در بین برنامه ی غذایی مردم باز کرده است. این سبزی نیز مانند دیگر سبزی ها فواید زیادی دارد و برای بسیاری از بیماری ها مفید است.
در ادامه به برخی از تاثیرات مفید کلم بروکلی بر بیماری ها اشاره می شود...
کلم بروکلی و روده
عصاره ی کلم بروکلی برای بهبود بیماری روده ملتهب موثر است. یک تحقیق جدید نشان داده است که عصاره ی حاصل از این گیاه خوراکی برای کاهش علائم کولیت ‌های زخم روده که به آن بیماری روده ملتهب می ‌گویند، مفید است.
دکتر مول دیی از دانشگاه ایالتی داکوتای جنوبی در این باره می گوید: این ترکیب کشف شده در گیاه بروکلی موسوم به " PEITC " یا " فنتیل ایزوتیوسیانات " دارای فعالیت ‌ها و خواص ضد التهابی است.
محققان در نظر دارند که تاثیر بالقوه ی این عصاره ی گیاهی را روی بیماری سرطان روده مورد آزمایش و بررسی قرار دهند. به گزارش سایت اینترنتی هلث دی نیوز، این ترکیب در گیاهان خانواده کلم ‌ها یافت می‌ شود.
کلم بروکلی دشمن سرطان پروستات
تحقیقات اخیر نشان می دهد مصرف مقادیر بسیار کمی از کلم بروکلی در رژیم غذایی روزانه می تواند از ابتلا به سرطان پروستات جلوگیری کند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل ازشین هوا، محققان به تازگی اعلام کردند تحقیقاتی بلند مدت بر روی گروهی از مردان حاکی از آن است که مصرف کلم بروکلی در مبارزه با سرطان پروستات و جلوگیری از ابتلا به آن بسیار موثر است.
بر اساس تحقیق گسترده ای که در دانشگاه نیویورک انجام شده هر چه بیشتر کلم بروکلی خورده شود، خطر سرطان روده بزرگ  و راست روده در مردان کمتر می شود. کلم بروکلی با کاهش شیوع سرطان های حلق، دهان، معده، پروستات، و مثانه مرتبط است.

کلروفیل موجود در کلم بروکلی به سرکوب سلول های جهش یافته ای که منجر به ایجاد سرطان می شود کمک می کند. همچنین کلم بروکلی حاوی مقادیر زیادی از بتاکاروتن و ویتامین ث می باشد که از سرکوب کننده های معروف سرطان می باشند.
کلم بروکلی سرشار از مواد معدنی مانند اسید فولیک است که یک ماده ضد کم خونی است. همچنین اسید فولیک بر ضد بیماری های خونی دیگر نیز عمل می کند.
کلسیم فراوان موجود در کلم بروکلی، استخوان ها و دندان ها را قوی می سازد. این مسأله به جلوگیری از استئوپروز(پوکی استخوان) کمک می ‌کند.
کلم بروکلی این بار برای ریه ها
بیماران مبتلا به انسداد ریویبه نقل از شفانیوزمحققان در گزارشی عنوان کردند، افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه(COPD) روزی خواهند توانست از یک ترکیب آنتی آکسیدانی موجود در بروکلی بهره مند شوند.COPD چهارمین علت مرگ در ایالات متحده است و بیش از 16 میلیون نفر از مردم آمریکا به این بیماری مبتلا هستند. این بیماری اغلب در اثر سیگار کشیدن طولانی مدت ایجاد می شود. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و داروهای رایج پیشرفت آن را کند نمی کنند.
محقق سرپرست این بررسی شایام بیزوال دستیار پروفسور دپارتمان علوم سلامت محیطی و بخش ریه و پزشکی بحران دانشکده پزشکی جان هاپکینز توضیح داد: " در COPD، فقدان حیاتی سیستم های آنتی اکسیدانی که فرد را علیه استرس اکسیداتیو و التهاب محافظت می کنند مشاهده می شود."
بیزوال گفت: " حتی با وجود فقدان این سیستم، می توان با استفاده از یک فعال کننده این مسیر، آن را بازگرداند. ترکیبی به نام سولفورافان در بروکلی وجود دارد که در بازگرداندن فعالیت ژن آنتی اکسیدان موثر نشان داده است. بنابراین این ترکیب می تواند شیوه نوینی در درمان این بیماری باشد."
نتایج این پژوهش در شماره 15 سپتامبر مجله آمریکایی Respiratory and Critical Care منتشر شد.
یکی از مسائلی که پیش از این تحقیق مشخص نشده بود این بود که چرا بیماران مبتلا به COPD استرس اکسیداتیو فراوانی را تحمل می کنند. اکنون ما می دانیم که سیستم دفاعی ریه ها از دست می رود اما جای امیدواری است که بتوان آن را دوباره فعال کرد. اکنون که هدف را می شناسیم، می توانیم درمانی را طراحی کنیم و ببینیم چقدر موثر است."
بیزوال این نکته را افزود که مشکل بزرگ در COPD ترمیم آسیب وارده به ریه ها نیست بلکه پیشگیری از بروز عفونت های باکتریایی است. بیشتر بیماران مبتلا به COPD به عفونت ریوی مبتلا می شوند و در اثر آن جان می بازند.
آن چه محققان دریافتند این است که ژنی به نام NRF2 (فاکتور 2 مرتبط با 2 مشتق از اریتروئید فاکتور هسته ای) به عنوان ژن اصلی که بیشتر ژن های آنتی اکسیدان و سم زدای آلودگی ها را روشن کرده و ریه ها را از آلودگی های محیطی مانند دود سیگار مصون نگاه می دارد عمل می کند.
البته سطوح پروتئینی که به وسیله NRF2 و یکی از تنظیم کننده های آن به نام DJ-1 تولید می شود در بیماران مبتلا به COPD نسبت به افراد دیگر پایین تر است. سطوح این پروتئین با شدت بیماری ارتباط دارد.
برای این بررسی گروه بیزوال نمونه های بافت ریه را از سیگاری های مبتلا و غیر مبتلا به COPD گرفتند. محققان نمونه ها را با یکدیگر مقایسه کردند تا ببینند آیا تفاوتی در سطوح NRF2 میان مبتلایان و غیرمبتلایان به COPD وجود دارد یا خیر.
آنان هم چنین بر سطوح دو تنظیم کننده شیمیایی NRF2 به نام های KEAP1 (مهارکننده NRF2) و DJ-1 (تثبیت کننده آن) تمرکز کردند.
محققان گروه بیزوال دریافتند که بیماران مبتلا به COPD سطوح به مراتب پایین تری از آنتی اکسیدان های وابسته به NRF-2، افزایش نشان گرهای استرس اکسیداتیو و کاهش قابل توجه پروتئین NRF2 را در مقایسه با بیماران غیر مبتلا به COPD دارا هستند.
آنان هم چنین دریافتند که هر دو گروه سطوح مشابهی از KEAP1 را دارند اما سطوح DJ-1 در میان بیماران مبتلا به COPD به میزان قابل ملاحظه ای پایین تر است. تمام این موارد نشان می دهد که NRF2 وجود دارد اما کاهش یافته است.
بنابراین عواملی که NRF2 را هدف قرار می دهند، مانند سولفورافان موجود در بروکلی، ممکن است روزی برای تقویت سیستم های آنتی اکسیدانی طبیعی بیماران مبتلا به COPD به کار روند.
کلم بروکلی در پیشگیری از آسمبه نقل از سلامت نیوز، پژوهشگران اعلام کردند: مصرف کلم بروکلی در پیشگیری از آسم مفید است. کلم بروکلی و دیگر سبزیجات از این خانواده در پیشگیری از بروز التهاب در دستگاه تنفسی که عامل بروز بیماری های چون آسم است، تاثیر سودمندی دارند. این پژوهش از سوی متخصصان دانشگاه کالیفرنیا در لوس آنجلس انجام گرفته و نشان می‌ دهد کلم بروکلی حاوی نوعی ترکیب طبیعی موسوم به " سولفورافان " است که این ترکیب از بروز التهابات مجاری تنفسی جلوگیری می ‌کند. التهاب در مجاری تنفسی منجر به بروز بیماری هایی چون آسم، واکنش‌های آلرژیک و بیماری مزمن انسداد ریوی می‌ شود.
این نخستین پژوهشی است که تاثیر مثبت این سبزی را در پیشگیری از مشکلات ریوی نشان می ‌دهد و در حال حاضر یک نوع منبع خوراکی موجود در بازار و قابل دسترسی است.
دکتر ریدل خاطرنشان کرد: ما در این بررسی دریافتیم در سلول های مجاری تنفسی افرادی که کلم بروکلی مصرف می‌ کنند میزان ترشح آنزیم‌ های آنتی اکسیدانی دو تا سه برابر افزایش پیدا می ‌کند. این راه کار برای مقابله با پروسه‌ های التهابی موثر است و می ‌تواند به کشف روش های درمانی بالقوه برای بهبود انواع مختلفی از اختلالات تنفسی منجر شود.
در این تحقیق گروه پژوهشی دانشگاه کالیفرنیا روی 65 داوطلب آزمایش کردند که به طور روزانه مقادیر مختلفی از سبزیجات گوناگون را مصرف می ‌کردند.
نتایج تحقیقات نشان داد که کلم بروکلی غنی‌ ترین منبع سولفورافان است و سبزیجاتی که فاقد این ترکیب هستند خاصیت ضد التهابی ندارند.
این پژوهش در مجله " ایمونولوژی کلینیکی " منتشر شده است.